نقد و بررسی سریال کره ای غریبه هایی از جهنم از strangers from hell

معرفی شخصیت ها :

ایم شیوان در نقش جونگ وو : پسر فقیر و مهربون و ساده ی داستان که کم کم دچار تغییراتی توی شخصیتش میشه.

لی دونگ ووک در نقش سو مون جو : دندون پزشک خوشتیپ و جذاب و در ظاهر مهربون و نرمال ، که توجهش به جونگ وو جلب میشه.

لی جونگ اون در نقش اوم بوک سون: آجومای صاحب استودیویی که شخصیتها در اون ساکن هستن .

لی جونگ اوک در نقش همسایه ی منحرف و سرد و منزوی ، که دائما در حال تماشای فیلم های صحنه داره ، زیاد حرف نمیزنه و فقط به طرز مرموزی به جونگ وو زل میزنه.

پارک جونگ هوان در 2 نقش : همسایه های دوقلوی عجیب غریب ساکن استودیو که یکیشون عقب مونده ی ذهنیه.

کیم جی اون در نقش دوست دخ.تر جونگ وو

آن اون جین در نقش پلیسی که سعی میکنه به جونگ وو کمک کنه حقیقت استدیو رو کشف کنن.

نقد :

(تا حد ممکن سعی میکنم بی اسپویل بگم)

این سریال از قسمت اول جذاب شروع شد. تو دقایق اولش با کلاهی که واسه تعمیر لپ تاپ سر جونگ وو رفت فهمیدیم که با یه ادم ساده و بچه مثبت طرفیم. حالا این پسرک بخت برگشته ی ما که پول نداشته بره یه خونه ی خوب اجاره کنه ، یه اتاق ارزون پیدا میکنه و گیر یه ساختمون با آدمای عتیقه میفته که یکی از یکی عتیقه ترن...

فضای سریال یه حالتی داره که آدم با شخصیت جونگ وو همراه میشه و نگرانش میشه و براش استرس میکشه . میتونم بگم کارگردان تو فضاسازی عالی عمل کرده .

سبک فیلمبرداری و تدوین جالبی داره. از لحاظ تکنیکی کارگردان و نویسنده واقعا کارشون درسته. انگار یه سینمایی طولانی داریم میبینیم .

توی ژانرشم بعضی سایتا نوشته بودن ترسناک ، ولی به نظر من ترسناک نبود فقط هیجان انگیز بود. همش انتظار داشتم بترسم ولی خبری نبود.

در کل خیلی خوش ساخته . فرق مهمش با بقیه سریالای ژانر جنایی اینه که اینجا نقش اصلی یه آدم معمولی مثل خودمونه ، که گیر یه سری روانی افتاده و میخواد از دستشون نجات پیدا کنه ولی بقیه سریالای جنایی معمولا نقش اصلی پلیس یا کاراگاهه و همش در حال پلیس بازیه که به شخصه برای من تا حدی حوصله سر بر میشن.

خود داستان رئال نیست ولی خیلی طرز حرف زدنا و بازیاشون رئاله ، صداهای اطراف میاد ، فیلمبرداریشون با تکون خوردنه ، خیلی راحت و طبیعی حرف میزنن و خلاصه سبک جالبی داره.

اسم سریال دقیقا محتواشو میرسونه. دیگران جهنمن. دیگران زندگیو واسه ادم جهنم میکنن . و به شکلای مختلفی داره رو این موضوع مانور میده.

شخصیت پردازی :

من کاملا از شخصیت پردازیا راضی بودم.

چقدر شخصیت پردازی جونگ وو عالی بود ! مثلا یه جاهایی نشون میداد که همه حقشو میخورن و بعد تو ذهنشو نشون میداد که اگه میخواست احساس واقعیشو بروز بده چیکار میکرد ، و بعدش صحنه واقعیو نشون میده که هیچکار نمیکنه و سکوت میکنه . توی روانشناسی جنایی به اینجور شخصیت ها میگن آرزو پرور ، یعنی کسی که عصبانیتشو بروز نمیده و توی خودش میریزه ، و تو ذهنش طرفشو تیکه تیکه میکنه ولی از بیرون به کسی ازاری نمیرسونه . اینجور ادما خیلی صبور و آرومن ولی اگه دیگه تحملشون تموم بشه ، ممکنه کارایی ازشون سر بزنه که به شدت ازشون بعیده و اطرافیانو متعجب کنه.

شخصیت سو مون جو هم خیلی جذاب پرداخته شده بود. یکی از جذاب ترین قاتلایی که تا حالا تو سریالا بوده ایشون بود ، اصن هر چی از جذابیتش بگم کم گفتم! خنده های شیطانیش ، چاگیا گفتناش ، با خونسردی آدمارو کشتنش ... اصن این لی دونگ ووک عجیب استعداد داره واسه اینجور نقشا!

شخصیت پردازی افراد فرعی تر استودیو هم خیلی خوب و کریپی بود ، یه مشت روانی که یکی از یکی بدترن و نمیدونم چجوری ساختن اینا به ذهن نویسنده رسیده بود واقعا ، هیچکدومشون نبودن که ادم بی تفاوت باشه بهشون! همشون به شدت نفرت انگیز بودن!

پایان بندی :

پایان سریال به شدت مبهم بود و کلی سوال تو ذهن بیننده ایجاد شد ، به طوری که هر کسی یه جور برداشت کرده بود و جالب اینجا بود که همه ی این برداشتهاهم میتونستن درست باشن.انگار کارگردان از قصد اینطوری تموم کرد که هیچکس نتونه بفهمه واقعا چی شد. با این حال ، خیلی خیلی جالب تموم شد . درسته که حرص درار بود و مخ ادم سوت میکشید از بس نمیفهمید چی شده ، ولی تمام اِلمان های جذابیتم داشت. حتی از نظر من قسمت آخرش بهترین قسمتش بود.

(خطر اسپویل) :

قسمت اخر با کلمه gas lighting شروع شد که یه جور اختلال روانیه ، که یه نفر یه نفر دیگه رو وادار به توهم زدن میکنه .

درباره این سریالم چند حالت پیش میاد ، یا واقعا جونگ وو همرو کشته ، یا مون جو همرو کشته و کاری کرده این بچه توهم بزنه که کار خودش بوده ، و این که کدومش حقیقت داره واسه ما مبهمه و به نظرم از قصد هم مبهمه و اینجوری نیس که فقط سخت فهم باشه و با چند بار دیدنش بتونیم بفهمیم قضیه چیه ، انگار اصلا کسی که دچار گس لایتینگ میشه ماییم ، نه جونگ وو :) تنها چیزی که مطمئن بودیم این بود که جونگ وو دچار اختلال روانی شد ...

سکانس برتر:

قسمت اخر جونگ وو و پلیسه رو یه نیمکتی نشسته بودن و داشتن بچه هارو نگاه میکردن. یه خورده که گذشت جونگ وو گفت : اون بچه ها چی میشن؟ و بچه هارو در حال تاب و سرسره بازی نشون داد .

و شاید کل حرف سریال همین بود. مجرما هم یه روزی آدمای عادی بودن ، که شرایط زندگی ، محیط و تربیتشون اونارو به مجرم تبدیل کرده.

یکی از سکانسای مورد علاقم هم اونجاییه ک مون جو بعد از کشتن راننده هه ، با تلفن عمومی زنگ زد به پلیس و گفت یه نفرو اینجا کشتن و صداشم الکی میلرزوند که بگه من ترسیدم ، در حالی که ما میدیدیم داره بی صدا میخنده... خیلی پلید و شیطانی بود این حالتش و خیلیم خوب بازی کرد.

سکانسی که جونگ وو تلفنی با مامانش صحبت میکرد و میگفت همه چی خوبه و نگران نباش و... در حالی که داشت بی صدا گریه میکرد هم خیلی قشنگ و مظلومانه بود.

همچنین اونجا که تو اداره پلیس زد زیر گریه و به پلیسه گفت من میترسم...

هر چی تا الان گفتم مثبت بود حالا نکات منفی:

نمیدونم اینو میشه به عنوان نکته منفی گفت یا نه ولی اگه تو برهه ی استرس زایی از زندگیتون هستین نبینیدش چون استرستونو بیشتر میکنه ، همچنین اگه روحیه لطیفی دارین نبینید چون خشونتش زیاده.

اینا حتی گوشت آدمم خام خام میخوردن و این دیگه زیاده روی بود به نظرم! حداقل میپختینش نامسلمونا!

پایان بندی مبهمش از نظر من جالب بود ولی ممکنه از نظر بعضیا نکته منفی محسوب بشه.

اهان یه نکته منفی اینکه (اسپویل داره) یه پسر رپر دوست داشتنی ای رو نیمه ی دوم سریال وارد داستان کردن و اول باعث شدن بهش مشکوک بشیم و بعد بدون اینکه چیز زیادی ازش نشون بدن زدن کشتنش. خیلی جا داشت بیشتر شخصیتشو باز کنن.

آهنگسازی :

آهنگهای باکلام و بیکلام خیلی خوبی داشت و کاملا به فضای سریال میومدن. متن اهنگهاشم خیلی جالب بودن و مناسب. به اهنگسازی 9.5 از 10 میدم.

در مجموع این سریال رو به کسایی که از سریالای عمیق و روانشناختی خوششون میاد پیشنهاد میدم ، نگران ترسناک بودنشم نباشید من خودم شب میدیدمش و نمیترسیدم . همچین ادم شجاعیم نیستم و به نظرم اصلا فاکتورای ترسناک بودنو نداشت و صرفا هیجان انگیز بود. فقط همونطور که گفتم دوز خشونتش بالاس ، اگه به روحیتون نمیخوره نبینید.

امتیاز کلی من به این سریال 9 از 10 عه و یکی از بهترین سریالاییه که اخیرا دیدم.

****

ممنون از نگار عزیز لطفا با نظرات حمایتش کنید

آخرین نطرات

هدایت به بالای صفحه

اسلاید شو